Zoals de meesten van jullie wel weten ben ik heel open over mijn fertiliteitstraject. Ik ben eigenlijk een soort open boek en deel bijna alles via mijn Instagram account. Ik kreeg laatst de vraag wat mijn openheid mij heeft gebracht en of er ook toch dingen zijn die ik niet deel, dus ik dacht, ik schrijf er een blog over.
Allereerst, ik zeg het eigenlijk altijd ook tegen de vrouwen die ik coach, volg je gevoel en je hart. Doe altijd wat goed voelt voor jou en wat bij jou past. Dat is ook wat ik doe. Ik deel alles heel open, omdat dat bij mij past en het voor mij ook heel goed voelt om dit te doen. Het draagt voor mij ook echt bij aan het doorbreken van het taboe rondom ongewenste (secundaire) kinderloosheid. Aangezien zoveel stellen hiermee te maken hebben vind ik dat het geen taboe hoeft te zijn en dat je er, zeker als volwassen mensen, open over mag praten.
Doordat ik er open over deel ervaar ik vooral heel veel liefde en medeleven. Zoveel mensen die met ons meeleven en voor ons hopen dat het op een dag wel gegeven zal zijn. Dat raakt me echt, vooral ook als het mensen zijn die ik bijvoorbeeld alleen via Insta heb leren kennen en nooit persoonlijk heb ontmoet, ik vind het fantastisch mooi en ben heel dankbaar voor dat soort connecties.
Voor mij is delen ook helen. Vooral toen ik vorig jaar na drie jaar eindelijk weer zwanger was en dat drie weken later eindigde in een miskraam. Dat was ontzettend verdrietig. Ik heb over mijn hele proces en ook de zeer lange nasleep van mijn miskraam heel open gedeeld en alles verteld wat er met mij en mijn lichaam gebeurde. Ik heb door het delen heel veel steun ervaren en dat hielp mij in mijn verwerkingsproces.
Zijn er ook dingen die ik niet deel? Ja, vast, ook wel. Soms had ik geen zin om iets te delen op Insta, dat soort dagen zitten er ook bij. Ik blijf altijd doen wat voor mij goed voelt en als ik er even geen zin in heb, deel ik ook niets. Het grappige is dan wel dat ik dan toch ook berichtjes ontvang of alles wel goed met mij gaat en dat terwijl ik helemaal niet veel volgers heb op mijn Instagram. Maar de volgers die ik heb zijn ontzettend lief en dat maakt dat het voor mij ook gemakkelijker en leuker om te doen.
Verder laat ik over het algemeen ook wel veel d.m.v. foto’s, filmpjes e.d. alles in het proces zien, maar heb ik bijv. laatst geen foto gedeeld van datgene dat de gynaecoloog uit mijn baarmoeder heeft gehaald bij de laatste hysteroscopie. Mijn eigen gynaecoloog vroeg er toevallig naar bij mijn laatste afspraak, omdat ze weet dat ik veel open deel. Ik heb dat ‘klompje vlees’ of hoe ik ‘t ook zou moeten noemen, het was het restant van de miskraam, niet gedeeld, omdat het er nou niet bepaald lekker uitziet, haha! Ik denk niet dat iedereen daarop zit te wachten. Degenen die het echt willen weten zou ik het zou toesturen, maar voor mijn eigen Insta stories vond ik dit dus wel een grens 😉
Zijn er dan ook nadelen aan het open delen? Ik ervaar zelf eigenlijk vooralsnog geen nadelen, maar het is natuurlijk wel zo dat het kan zijn dat iemand het niet met je eens is of dat iemand anders een andere mening heeft over datgene dat ik deel. Ik deel altijd vanuit mijn eigen mening, perspectief en ervaring. Ik heb respect voor andere mensen hun meningen en ga eventueel graag in gesprek mocht het echt nodig zijn. Daarbij, mensen zullen altijd een mening over mij en over ons hebben. Voor mij is dat helemaal oké, iedereen moet dat lekker zelf weten. Ik maak me daar niet druk om. Zolang ik mezelf blijf, is alles goed.
Hoe open ben jij over jouw kinderwenstraject?